Επιστρέφεις με το καινούριο, μικροσκοπικό μέλος της μικρής σου οικογένειας στο σπίτι από το μαιευτήριο και για λίγο καιρό ξέρεις ότι θα είστε αυτοκόλλητοι –γιατί, πολύ απλά, δεν γίνεται αλλιώς. Κάποιες (τυχερές) μαμάδες έχουν τη δυνατότητα να μείνουν σπίτι φροντίζοντας, παίζοντας και περνώντας χρόνο με το μωρό τους για αρκετό καιρό, είτε επειδή η δουλειά τούς εξασφαλίζει μια… παχυλή άδεια, είτε επειδή δεν εργάζονται.

Τι γίνεται όμως όταν η επιστροφή στη δουλειά είναι μονόδρομος; Ποιος θα αναλάβει το μωρό; Κάθε νέα μαμά που σέβεται τον εαυτό της θα νιώσει την υποχρέωση να εξετάσει όλες τις δυνατότητες, όλα τα ενδεχόμενα, όλες τις πλευρές. Γιαγιά ή baby sitter; Baby sitter ή παιδικός σταθμός;

Προσπαθήσαμε να βάλουμε ένα χεράκι και να ξεδιαλύνουμε τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής, γιατί οι βιαστικές αποφάσεις δεν έχουν θέση στο μυαλό μιας μαμάς. Τι να διαλέξει, λοιπόν, κανείς;

 

Η γιαγιά σε ρόλο νταντάς

Τα υπέρ
 

Η γιαγιά δεν θα ζητήσει αμοιβή. Κακά τα ψέματα, οι εποχές είναι δύσκολες κι αυτό, για τους περισσότερους, κάνει το οικονομικό να σκαρφαλώνει στην κορυφή των κριτηρίων. Η μαμά μας είναι δικός μας άνθρωπος, μας αγαπάει και μας νοιάζεται και θα κρατήσει το μωρό αν υπάρχει ανάγκη με κάθε ανιδιοτέλεια.

Η γιαγιά είναι ο άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης μας. Αντίθετα με τον παιδικό σταθμό και την επαγγελματία νταντά, τη γιαγιά μπορούμε να την εμπιστευτούμε με κλειστά μάτια. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε ότι θα περιστατικά βίας ή αμέλειας ούτε να πανικοβαλλόμαστε για το πόσο εύκολα θα προσαρμοστεί το μικρό μας στο νέο καθεστώς, αφού ένας άνθρωπος του στενού του κύκλου θα γίνει ο φροντιστής του.

Το παιδί χτίζει μια όμορφη σχέση με τη γιαγιά. Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη μόνο από μια μαμά κι έναν μπαμπά που τα αγαπά, τα καθοδηγεί και τα φροντίζει. Ένας στενός κύκλος ανθρώπων όπου ο καθένας προσφέρει τις δικές του αναμνήσεις, συμβουλές και κατευθυντήριες, «ανοίγει» τους ορίζοντες του παιδιού και πλουτίζει τη ζωή του με διαφορετικές εμπειρίες. Ποιος γονιός δεν θέλει το παιδί του να έχει για κληρονομιά την γλυκιά ανάμνηση μιας χαμογελαστής γιαγιάς πάντα πρόθυμης να προσφέρει και να διασκεδάσει;

 

Τα κατά
 

Καμιά φορά, οι μεγάλοι άνθρωποι είναι κάπως… δυσκίνητοι. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ακόμα και η πιο πρόθυμη γιαγιά, τα ‘χει τα χρονάκια της. Αυτό πρακτικά μπορεί να σημαίνει ότι θα είναι λιγότερο διαθέσιμη για παιχνίδι και περισσότερο για… τηλεόραση. Μια γυναίκα κουρασμένη από τα χρόνια προσωπικού μόχθου, ίσως είναι λιγότερο διαθέσιμη για δημιουργικό παιχνίδι, βόλτες στις κούνιες και ποδηλατάδες –και ποιος μπορεί να την κατηγορήσει;

Δεν μπορείς να βάλεις εύκολα όρια σε κάποιον που προσφέρει τη βοήθειά του. Όσο «δικός σου» κι αν είναι ένας άνθρωπος που προσφέρει αφιλοκερδώς τη βοήθειά του, δεν μπορείς παρά να «σκλαβωθείς» απ’ την αυτοθυσία του κι αυτό το αίσθημα «οφειλής» μπορεί να αναχαιτίσει την απαραίτητη διαδικασία επιβολής κάποιων ορίων. Η γιαγιά ίσως δίνει παγωτό και τηγανιτές πατατούλες και αυγουλάκι και χυμό δέκα φορές τη μέρα γιατί «θα το πάρει σε μπόι» ή ίσως πιστεύει ότι στα παιδιά δεν πρέπει να λέμε ποτέ όχι «γιατί στενοχωριούνται». Καλώς η κακώς, το να βάλεις όρια στη μαμά ή την πεθερά σου δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Η βοήθεια μπορεί να καταλήξει σε συγκατοίκηση. Ακόμα κι αν έχεις την καλύτερη των σχέσεων με την μαμά σου, μάλλον δεν θες να καταλήξετε να μένετε μαζί. Αναλαμβάνοντας το παιδί, η γιαγιά ή ο παππούς, μοιραία θα παρεισφρήσουν στην οικογένεια, θα είναι παρόντες στην καθημερινότητά της και, με δυο λόγια, οι δεσμοί ίσως συσφιχθούν περισσότερο από το επιθυμητό.

 

Baby sitter: Η επιλογή μιας επαγγελματία

Τα υπέρ
 

Θα αναλάβει το παιδί ένας νέος άνθρωπος με όρεξη και κέφι για παιχνίδι. Ένας νεαρός άνθρωπος μπορεί να βάλει όλη του τη ζωντάνια και το μεράκι στην ενασχόληση με τα παιδιά, αν πραγματικά του αρέσει η δουλειά του. Μια χαμογελαστή και ζωντανή κοπέλα που αγαπάει τα παιδιά, μπορεί να είναι το ιδανικό πρόσωπο για να απασχολήσει το παιδί σας.

Ο επαγγελματίας είναι πιο συνεπής απ’ τον «χομπίστα». Οι γιαγιάδες και οι θείες, όσο κι αν αγαπούν το παιδί κι όσο κι αν σέβονται τους γονείς, θα λειτουργήσουν πιο ελαστικά σε σχέση με το πρόγραμμα και τους κανόνες σας. Ο επαγγελματίας είναι εκεί για να κάνει μια δουλειά και, αν είναι σωστός επαγγελματίας, θα την κάνει καλά. Η διατροφή, το ωράριο και οι παιδαγωγικές αρχές στις οποίες θέλετε να βασίζεται η ανατροφή του παιδιού σας θα είναι Ευαγγέλιο για μια ευσυνείδητη baby sitter.

Σήμερα, δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς σε αμφίβολης αξιοπιστίας αγγελίες. Δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη να αναζητήσετε τον άνθρωπο που θα φροντίσει το παιδί σας στις στήλες «Ζητείται» των εφημερίδων. Υπάρχουν σύγχρονα εργαλεία που δημιουργήθηκαν από γονείς για γονείς. Άνθρωποι που ανηφόρισαν τον Γολγοθά αναζήτησης αξιόπιστου ανθρώπου για το παιδί τους, έφτιαξαν μια πλατφόρμα εύρεσης της κατάλληλης baby sitter, βασισμένης σε αξιολογήσεις γονιών σε εταιρειών, συστατικών επιστολών και εξακριβωμένων προφίλ. Η εύρεση της σωστής baby sitter, έχει περάσει σε άλλο στάδιο, επομένως, αν αυτό που σας ανησυχεί το πώς θα βρεθεί άνθρωπος αξιόπιστος, μπορείτε να ησυχάσετε.

 

Τα κατά
 

Λεφτά υπάρχουν (;) Ναι, ο επαγγελματίας θα σεβαστεί τους κανόνες σας, θα είναι πιο διαθέσιμος για δημιουργικό παιχνίδι και πιο συνεπής στα «θέλω» των γονιών, όμως θα κοστίσει. Αν (κι εσείς) διανύετε περίοδο ισχνών αγελάδων, τότε ίσως πρέπει να αναζητήσετε τη λύση στον τοπικό, δημόσιο παιδικό σταθμό.

Πόσο θα κοινωνικοποιηθεί το παιδί; Αν το δίλημμα στην δική σας περίπτωση είναι «παιδικός σταθμός ή νταντά;», τότε ίσως πρέπει να συνυπολογίσετε πριν αποφασίσετε τον παράγοντα της κοινωνικοποίησης. Ανάλογα πάντα με την ηλικία, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του δικού σας παιδιού, σκεφτείτε αν η επιλογή της baby sitter, στερεί από το παιδί την δυνατότητα της κοινωνικοποίησης που απλόχερα προσφέρει ο παιδικός σταθμός.

 

Παιδικός σταθμός: Ναι ή όχι;

Τα υπέρ
 

Θα κοινωνικοποιηθεί, θα παίξει, θα μάθει να συνεργάζεται και να πειθαρχεί. Ο παιδικός σταθμός εξασφαλίζει ότι το παιδί σας δεν θα βρίσκεται κολλημένο στην τηλεόραση. Αντ’ αυτού, θα κοινωνικοποιηθεί ανακαλύπτοντας τον εαυτό του και τις κοινωνικές του δεξιότητες, θα διασκεδάσει παίζοντας με παιδιά της ηλικίας του και θα μάθει να μοιράζεται και να λειτουργεί ομαδικά, ακολουθώντας τους κανόνες της ομάδας. Θα μάθει να αποδέχεται τους άλλους και τον εαυτό του και να πειθαρχεί. 

Ο παιδικός σταθμός είναι ένα ελεγχόμενο περιβάλλον που παρέχει ασφάλεια και ψυχαγωγία. Στέλνοντας το παιδί στον παιδικό σταθμό, ο γιος μπορεί να νιώσει σιγουριά, καθώς ξέρει ότι το παιδί του βρίσκεται στα χέρια επαγγελματιών, σε χώρο ασφαλή και ελεγχόμενο.

 

Τα κατά
 

Ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, το κατά. Ο μόνος αποτρεπτικός παράγοντας είναι η ηλικία ή/και οι ανάγκες του εκάστοτε παιδιού. Ορισμένοι παιδοψυχολόγοι θεωρούν ότι τα παιδιά δεν πρέπει να στέλνονται στον παιδικό σταθμό πριν κλείσουν τα τέσσερα έτη, καθώς δεν είναι ακόμη ψυχικά αυτόνομα και δεν έχουν αναπτυχθεί σωστά σε κάθε ψυχοσυναισθηματικό στάδιο. Υπάρχουν ειδικοί με ελαστικότερες απόψεις, αλλά δύσκολα θα βρεθεί παιδίατρος ή παιδοψυχολόγος που θα συστήσει με ευκολία ένα παιδί να πάει σε σταθμό πριν τα δύο του έτη.

 

Αντί επιλόγου…

Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές η ζωή δίνει τη λύση που το μυαλό μας αδυνατεί να βρει (γιατί πνίγεται). Ζυγίστε όλες τις επιλογές, κάντε μια έρευνα αγοράς, «μετρήστε» τη σχέση σας με τη μαμά ή την πεθερά σας, εξετάστε το ενδεχόμενο να προσλάβετε μια κεφάτη κοπέλα που θα αναλάβει το παιδί, δείτε αν οι κοντινοί σας βρεφονηπιακοί ή παιδικοί σταθμοί είναι αυτό που θέλετε και πάρτε με νηφαλιότητα την απόφασή σας.
 

Άρθρο: Φοίβη Γλύστρα


  Το διαβάσαμε εδώ