Πολύτιμοι μπαμπάδες !

Η συμπεριφορά των παιδιών μας επηρεάζεται και από τους πατεράδες; 

Ίσως έχουμε την εντύπωση ότι, στις πολύ μικρές , βρεφικές ηλικίες των παιδιών, η συμπεριφορά του μπαμπά δεν επηρεάζει αυτή του παιδιού και ότι το παιδί έχει ανάγκη από τον πατέρα του σε πιο μεγάλη ηλικία. Αυτή η αντίληψη είναι τελείως λανθασμένη. Η καλή θετική σχέση μεταξύ πατέρα και βρέφους από τον πρώτο μήνα της ζωής του παιδιού, επιτρέπει την εμφάνιση λιγότερων προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά στην ηλικία ενός έτους και ασφαλώς και αργότερα.

Το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δημοσίευσε στην Επιθεώρηση Παιδοψυχολογίας και Ψυχιατρικής, τα αποτελέσματα έρευνάς του, σύμφωνα με τα οποία αποδεικνύεται η θετική επίδραση του μπαμπά, σε τόσο μικρά παιδιά.

Ο Πολ Ραμσαντάνι επικεφαλής της έρευνας τονίζει ότι τα παιδιά των οποίων οι πατέρες είχαν περισσότερη επαφή μαζί τους εμφάνιζαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Αντίθετα τα παιδιά των οποίων οι πατέρες τους ήταν στον «κόσμο» τους, απόμακροι, χαμένοι στην δουλειά και στις σκέψεις του και δεν αφιέρωναν χρόνο για τα παιδιά τους, παρουσίασαν αρκετά προβλήματα συμπεριφοράς.

Οι ερευνητές απευθύνθηκαν σε δυο βρετανικά μαιευτήρια και ερωτήθηκαν 192 οικογένειες για την συμπεριφορά των παιδιών, όταν ήταν τριών μηνών και μετά στην ηλικία του ενός έτους. Στη συνέχεια διαχώρισαν την προβληματική συμπεριφορά των παιδιών σε τρεις κατηγορίες : αντιδραστικά, επιθετικά και υπερκινητικά. Η επίδραση του πατέρα στα αγόρια ήταν σαφώς πολύ πιο σημαντική από ότι στα κορίτσια. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι τα αγόρια από πολύ μικρή ηλικία είναι πιο επιδεκτικά στο να επηρεαστούν από τον πατέρα τους.

Ο Πολ Ραμσαντάνι είναι επιφυλακτικός, γιατί ο μηχανισμός αυτός δεν έχει ακόμη εξηγηθεί. Μπορεί να οφείλεται στην κακή σχέση του ζευγαριού, ή να δείχνει μία γενική έλλειψη επίβλεψης ή φροντίδας, στην οποία το παιδί αντιδρά με μία διαταραγμένη συμπεριφορά.

Μην ξεχνάμε βέβαια, ότι μέχρι τώρα, η πλειοψηφία των ερευνών αφορούσαν κυρίως το ρόλο των μητέρων κατά την πολύ μικρή παιδική ηλικία.

Αναμφισβήτητα όμως, τα αποτελέσματα όλο και περισσοτέρων ερευνών αποδεικνύουν ότι η θετική παρέμβαση και των δύο γονιών από νωρίς έχει θετική επίδραση στην ανάπτυξη και την συμπεριφορά του παιδιού.